Ik kreeg van twee lezers (ik heb lezers!!) de vraag hoe ik dan precies beleg. Bij dezen de samenvatting. Het is vreselijk onorigineel, dus ik hou het kort. Voor meer informatie link ik naar de mensen die het al eerder en beter hebben gezegd dan ik – en het trouwens ook beter weten. Ik ben tenslotte net begonnen.
Als je je geld wil laten groeien, en je hebt tenminste een jaar of tien de tijd, dan is beleggen het beste. Sparen is populair in Nederland maar komt soms zelfs niet boven de inflatie uit. De beurs gaat, op de lange termijn, altijd omhoog, en sneller dan je spaargeld. Wel zijn er onderweg crises, beurskrachs en allerlei andere drama’s waardoor alle media gillen dat je in paniek moet zijn. Als je die doorstaat zonder je aandelen te verkopen, is er dan weinig aan de hand.
De ervaring leert dat je een paar dingen niet moet doen:
- financieel adviseurs vertrouwen, behalve als je ze per uur betaalt en nog steeds zelf je beleggingen beheert. In elke andere vorm leven ze van commissies of van een deel van jouw winst, en dat betekent dat jouw belang en hun belang tegengesteld zijn. Hun miniem klinkende percentage vreet een verbluffend groot deel van je vermogen op. Zoals mijn held JL Collins zegt: zodra je genoeg weet om een goede adviseur te kunnen kiezen, weet je ook genoeg om het zelf te doen.
- Denken dat je zelf individuele aandelen kunt kiezen met het idee dat je weet welke winstgevend zullen zijn. ‘Stock picking’ lukt zelfs de grootste professionals niet. Ze doen het altijd slechter dan de markt. Er is er maar één die het langdurig gelukt is: Warren Buffet. En zelfs hij beweert dat het niet kan.
- Denken dat je de markt kunt timen. Een beurskrach is niet te voorspellen, grote winsten zijn niet te voorspellen. Staan we op de top? Hebben we de bodem bereikt? Wordt het vanaf nu tien jaar sappelen of juist cashen? Niemand die het weet. Wel een hoop mensen die het denken te weten. Soms krijgen ze gelijk, maar tegenover de expert die gelijk krijgt, staat altijd een even kundige expert die precies het tegenovergestelde beweerde. De gevleugelde uitspraak ‘Time in the market beats timing the market’ gaat hierover.
Hieruit volgt: passieve, low cost, brede indexfondsen doen het altijd beter dan actief beheerde fondsen, omdat bovenstaande fouten vermeden worden. Ze houden de kosten laag en presteren beter omdat er niet actief gehandeld wordt, en er niet aan stock picking gedaan wordt.
Dit is allemaal fantastisch. Wanneer gebeurt het nou dat lui zijn meer oplevert dan hard werken? Nou, met beleggen. Wat een geluk! Je stopt al je geld in een breed indexfonds en je gaat lekker leuke dingen doen. Daarmee versla je die gast die stresst over zijn crypto’s, alle nieuws over de beurs en de rentestanden volgt, voortdurend aandelen koopt en verkoopt, en op die manier denkt iedereen te slim af te zijn. Ikzelf log bijna elke dag even in om te kijken, maar dat is eigenlijk helemaal niet verstandig. Je moet gewoon niet op je beleggingen letten. En juist bij dalende koersen ga je stug door met maandelijks inleggen.
Wat ik tot nu toe gedaan heb**: bijna alles in de Vanguard S&P 500 ETF beleggen. Elke maand zet ik daar mijn vaste bedrag op. Soms wat extra, als ik het heb. Ik let niet op timing. In het begin probeerde ik weleens een trucje als wachten op een dipje. Zelfs in die minieme vorm is dat gedoemd te mislukken. Ik heb ook nog een pensioenrekening en daar zit mijn geld in iShares Europe ETF. Dat is heel weinig, omdat ik via mijn werk al zo’n goed pensioenfonds heb dat mijn vrije ruimte beperkt is.
Ik twijfel er wel aan of ik het bij dat ene fonds moet laten, maar kwaad kan het zo in ieder geval voorlopig niet. Mijn fonds is al heel breed, want het bevat alle aandelen in de top 500 van de Amerikaanse beurzen. Er zijn ook heel veel mensen die de Vanguard All-World nemen. Die mensen vinden wereldwijde spreiding heel belangrijk. Ik vind dat minder essentieel. Ik heb All World niet gekozen, o.a. omdat daarvan de kosten hoger zijn, en de resultaten bijna altijd gelijk aan het indexfonds waarin ik beleg. Maar een slecht idee zal het ook niet zijn.
Wat ik allemaal ook niet doe: beleggen in goud, zilver, crypto, vastgoed, dingen verzamelen in de hoop dat ze zeldzaam worden, en meer van die dingen. Ook als ik nog eens stinkend rijk zou worden, stak ik mijn geld nog steeds niet in horloges of kunst. Gewoon lekker mijn indexfondsje zijn ding laten doen. Heerlijk. Ik noem het weleens ‘ANWB-beleggen’ omdat het zo saai is. Maar als ik spanning in mijn leven nodig heb, zoek ik wel andere dingen. (Vastgoed is trouwens vaak wel winstgevend maar ook risicovol, en vaak hard werken. En werken doe ik al.)
Je moet ook nog een platform hebben om te kunnen beleggen. Mijn eigen bank is niet handig, die rekent te veel kosten. Brand New Day, Meesman, Bright en DEGIRO lijken allemaal prima te zijn. Ik ben voor de laatste gegaan. Ik vind de communicatie overzichtelijk en de kosten laag, als je een van de standaard ETF’s neemt – en mijn favoriet zat ertussen.
Overigens zit er een nadeel aan brede indexfondsen: mijn morele opvattingen stroken eigenlijk helemaal niet met veel van de bedrijven waaruit ze bestaan. Hoog in de S&P 500 staan Amazon, Meta, Tesla, fossiele industrie en nog meer van die ellende.
Helaas is het alternatief – in groene fondsen beleggen, of via een bank als ASN beleggen – niet realistisch. Geen van deze fondsen zijn passief genoeg om aan bovenstaande voorwaarden te voldoen. Groene labels voor beleggingsfondsen zijn daarnaast voorlopig nog een redelijk dubieuze business, hoewel er gewerkt wordt aan verbetering.
Het enige dat ik kan bedenken – behalve van dit hele plan af zien, vijftien jaar langer doorwerken en geen vermogen opbouwen – is er verder alles aan doen om al die onethische bedrijven minder winstgevend te maken. Ik koop niet bij Amazon, ik gebruik geen fossiele energie meer voor mijn huis, enzovoorts. Als iedereen dat doet, vallen deze bedrijven uit de S&P 500 en wordt de wereld beter.
Het is een zwakte, maar voorlopig heb ik geen beter idee. Misschien heb ik ooit zoveel dat ik het me wel kan veroorloven. Dan zal ik met heel veel vreugde overstappen naar duurzame fondsen. En zo zijn we allemaal ‘hypocriet’ – wat ik trouwens helemaal het verkeerde woord vind. We zijn inconsistent, omdat de wereld inmiddels dusdanig naar de kloten is dat alleen al gewoon bestaan een moreel dilemma is, dus alles wat erop zit: pick your poison en doe wat je kan.
Meer lezen?
- JL Collins ‘The Simple Path to Wealth’ – bestseller gebaseerd op de brieven die hij schreef aan zijn dochter over financieel verstandig leven en beleggen. Hier ben ik zelf begonnen. Glashelder, vermakelijk om te lezen (toch wel een prestatie) en goed onderbouwd.
- Alternatief: JL Collins ‘The Stock Series’ – online blog met dezelfde inhoud, maar dan zonder dat een redacteur de boel (behoorlijk) opgepoetst heeft.
- Jeremy Schneider op IG – financieel advies, en de zin en onzin ervan. Hij legt ook een hoop concepten die hierboven voorbij komen, een stuk beter uit. Let wel op het feit dat hij uitgaat van het Amerikaanse belastingstelsel, dat erg anders werkt dan het onze. Dit geldt trouwens ook voor Collins.
- Financieel Onafhankelijk Blog met Nederlandse informatie. Lezen!
- Betering, de nieuwsbrief die naast beleggen ook gaat over besparen gaat. En dat is bijna nog belangrijker. Ik kreeg net de nieuwe binnen toen dit stuk net af was en die blijkt te gaan over: beginnen met beleggen in ETFs.
- En tenslotte mijn blogpost over hoe het eerste jaar me is bevallen: mijn 2023 in euros
** Mei 2025: Inmiddels beleg ik niet meer in de S&P500, maar in een wereldwijd fonds. Zie deze post uit maart 2025.
Leave a Reply