Ik weet precies wanneer ik mijn Nespresso-apparaat kocht: toen een koffieverslaafde logé de vorige sloopte en we diezelfde ochtend nog een nieuwe moesten. Het was 2011.
Hoe dat ging, is op zichzelf al een goede les, want mijn ‘oude’ Nespresso-machine bleek te repareren. Nespresso deed dat gratis. Maar ja, toen had ik al een andere, dus ik heb de oude weggegeven. Ik hoop dat hij het nog steeds naar zijn zin heeft bij zijn nieuwe baasje.
Dat verhaal was ik blijkbaar alweer vergeten, de afgelopen maanden. Mijn huidige apparaat, nu dus al 14 respectabele jaren oud, leek het langzaam aan te begeven. Hij liep niet meer zo soepel. Ik begon te dromen van een nieuwe. Er zijn vast allemaal nieuwe modellen! En hij is dus al 14, had ik dat al gezegd? Geen schande als het een keer ophoudt. Toch? 😇
MAAR MEVROUW HOEFNIX, WACHT! Wat voor serie was u nou aan het schrijven?? Hmmm? Toen kwam ik bij zinnen en bedacht: dat ding is in geen eeuwigheid ontkalkt. Ik las in mijn nieuwe Evangelie van de Heilige Nancy uiteraard hoe je dat milieuvriendelijk kunt doen. Een schep citroenzuur in een halve liter kokend water oplossen, laten afkoelen en door de machine laten lopen zoals je dat ook doet met het officiële goedje dat je kunt bestellen bij Nespresso.
Dat officiële goedje ziet er met de waarschuwingen op de verpakking uit alsof het nogal chemisch is, en het ruikt ook zo. Bovendien kost het €9,90 plus verzendkosten per twee zakjes. Ja, doei. (Zegt ze stoer, alsof ze die dingen niet jaren gebruikt heeft…)
Ik heb de citroenzuuroplossing voor de zekerheid twee keer door de machine laten lopen. En jawel: alle problemen verdwenen! Hoewel het mengsel lichtbruin was na afloop, heb ik het ook in de waterkoker gedaan en laten koken. Beetje naspoelen en hopla, die was van binnen ook weer als nieuw. Ik kan niet in het binnenste van de koffiezetter kijken of hij net zo hard glimt als de waterkoker, maar hij spint in ieder geval weer als een poes bij het koffiezetten, in plaats van die oudemannenrochel die hij de afgelopen weken produceerde.
(Voor de waterkoker heeft Nancy trouwens een raar advies. Ze vindt het zinnig om daar vier kostbare citroenen op los te laten. Ik laat normaal gesproken wat water met een scheut azijn erin een paar minuten koken, met de klep open zodat hij niet afslaat. Daar wordt ‘ie brandschoon van. Ik heb zo zelfs een keer de waterkoker van mijn werk gered van de vuilnisbak, toen de congiërge een nieuwe wilde kopen. Bewaar die citroenen alsjeblieft om te koken.)
Overigens vermeldt Nespresso dat je geen azijn moet gebruiken voor de machine omdat azijn het binnenste kan beschadigen. Dat lijkt mij een beetje gelul, maar het is lastig te checken of het klopt. Ik hoop dat citroenzuur niet schadelijk is, in ieder geval. Gelukkig ontkalk je de machine niet elke week, dus het zal wel loslopen.
En weer verliet een probleem het pand, zonder dat er geld aan te pas kwam. Nou ja, een cent of zes voor de eetlepel citroenzuur. Geen €9,90 voor twee zakjes ellende van Nespresso en al helemaal geen €179,- voor een nieuwe machine.
Trouwens! Allerlaatste tip! Als je dingen als het lekbakje of het waterreservoir kapot laat vallen of als je ook zulke lompe logés hebt als ik in 2011, kun je die los bestellen. Die lekbakjes, niet de logés. Die moet je zelf maar regelen.
Leave a Reply