Het gaat beginnen! Project Textielberg, heb ik het gedoopt. De uitdaging: geen textiel weggooien maar alleen verkopen of hergebruiken als materiaal voor andere dingen.
Naar aanleiding van mijn ergenis over ultrafast fashion, heb ik een plan opgevat. Het plan is dit: ik wil de komende 6 maanden alles wat normaal gesproken in het afval, de kringloop, of in de textielbakken van de gemeente zou belanden, op een stapel leggen en proberen het op het eind van de 6 maanden in iets anders veranderd te hebben. Aan het eind kijken we wat dat, ook financieel, oplevert. Ik heb er zin in!
De Regels
- Alle textiel gaat op de Textielberg. Dus naast kleding ook kussens, tassen, beddengoed, etcetera.
- Er is nog een stapel kleren die al jaren in een la liggen omdat ik het zonde vond om die weg te gooien. Ze passen niet meer, maar de stof was te mooi, of ik kon gewoon nog geen afstand doen van iets moois. Dat gaat ook op de Textielberg. Daar wordt dit project pas echt een uitdaging van.
- Onderdelen zoals ritsen en knopen worden ook zoveel mogelijk gebruikt.
- Weggeven aan bekenden en verkopen telt ook als ‘opmaken’. Kringloop, textielbakken, en andere anonieme dumpmethoden tellen niet.
En een leven zonder data is een zinloos leven in Huize Hoefnix, dus ik ga dit allemaal kwantificeren.
Meten in gewicht:
- Hoe zwaar de stapel is vandaag, bij de start. En ook: hoeveel komt erbij in de loop van de maanden? In de loop van het halve jaar zullen er spullen zijn die ook weg moeten, dus het gewicht zal schommelen. (Tenzij dit hele gebeuren spectaculair mislukt, natuurlijk. Dan is er alleen een treurige lijn omhoog te zien.)
- Hoeveel gram er weer af gaat. Dan gaat het alleen om het gewicht van het eindproduct. Alle kleine stukjes die overblijven, blijven onderdeel van de stapel. Wordt een extra leuke uitdaging hoe ik die dan ga gebruiken.
- En uiteraard: het verschil tussen deze twee is waar het om gaat. Het doel is nul.
Meten in geld:
- Ik probeer vooral dingen te maken die ik zelf kan gebruiken, of cadeautjes als dat zich aandient, maar mochten er twintig geruite knuffelberen uit een afgedankte flanellen blouse kunnen, dan probeer ik ze misschien te verkopen. Ik hou de opbrengst bij.
- Ook van alle kleding die ik verkoop, hou ik de opbrengst bij.
- Opbrengst in besparing hou ik ook bij. Wat had ik anders gekocht en heb ik in plaats daarvan gemaakt uit de Textielberg?
Wat hier nou echt enorm handig aan is, is dat ik redelijk goed kan naaien. Ik ben daarmee begonnen als tiener en student, die in rare outfits wilde rondlopen maar het benodigde geld al in de platenwinkel had uitgegeven. Nu heb ik de skills die het leven aanzienlijk makkelijker maken als je zoveel mogelijk wil sparen. Vooral het repareren van kleding scheelt bizar veel geld, zelfs als je niet de tijd hebt om zelf kleding te maken.
En uiteraard hou ik dit allemaal bij op het blog. Geen vaste momenten, we zien wel hoeveel er te melden is. Ik hoop dat jullie mee gaan leven, want het wordt best een klus. Misschien heb je ook nog wel goede ideeën over wat te maken?
Dit is hoe de Textielberg er op dit moment uitziet. De kust van Ghana is er niks bij. Hij bevat:
- Een spijkerbroek
- Vier theedoeken
- Twee tricot zomerjurken (roze/oranje/grijs)
- Twee lange gebreide jurken (blauw en grijs/zwart)
- Een gebreide trui
- Een lang vest (zwart/bruin/gouddraad)
- Twee sets van jurk en jasje
- Een rokje
- Een keukenschort van Blond Amsterdam. Vraag mij niet hoe ik eraan kom…
- Een keukenschort van Afrikaanse stof (lang verhaal)
- Een tas waar een dekbed in gezeten heeft. Heel fijn: een heeeel lange rits.
- Een rugzak die ik kreeg toen ik zwemles had, dus dat is… fucking hell, veertig jaar geleden. Daarna diende hij nog een tijd als schooltas. Inmiddels zitten de gaten erin.
En dat alles weegt op dit moment:
5943 gram
Toch een behoorlijke stapel. Wish me luck!
Leave a Reply