Ik post elke woensdag en elke zondag een nieuw stukkie. Vind ik leuk, en er valt genoeg te praten. De grote posts bewaar ik het liefst voor zondag en de kleinere voor de woensdag.
Vaak staan die posts al klaar, soms moet ik hem in de ochtend nog schrijven. Living on the edge, zullen we maar zeggen.
Maar vandaag gaat dat mis, want vandaag is Hoefnix een verdrietige Hoefnix. Niet alleen om de show van Trump afgelopen maandag, maar vooral ook omdat er dichter bij huis van alles aan de hand is.
De belangrijkste: een collega blijkt zeer ernstig ziek zonder kans op herstel, en ik moet vandaag aan de slag om hem bij te staan. Daarnaast waren het wel de weken waarvan de Britten zeggen: when it rains, it pours. Diverse collega’s hebben veel klote-dingen te verwerken gekregen deze en vorige week. Ik heb mijn beperkte leidinggevende kwaliteiten deze weken voornamelijk moeten inzetten door met natte ogen naar een schermpje te kijken, met iemand aan de andere kant die het heel, heel moeilijk heeft.
Ze werken overigens allemaal bij andere organisaties, het is te ingewikkeld om uit te leggen zonder dat ik weggeef wat mijn werk is.
Daarnaast waren er mensen in mijn vriendenkring die ook al geen toffe weken hadden, dus de routine is nogal op de schop gegaan.
Dus. Mevrouw Hoefnix is even te zeer afgeleid door belangrijkere dingen voor een post waar je iets aan hebt. Behalve misschien de constatering dat je je tijd goed moet besteden. Dit zijn de momenten waarop we de clichés van stal halen, en ik kwam een heel goeie tegen, dit weekend:
“Don’t trade time you don’t have for money you don’t need.” Want je tijd, is maar eens bewezen, komt nooit meer terug.
Ik spreek jullie zondag weer!
Leave a Reply to Adrie Cancel reply