Vicki Robin’s geweldige boek ‘Your Money or Your Life’ zou op ieders nachtkastje moeten liggen. Verplichte kost. Mocht je het boek nog niet hebben gelezen, doe daar wat aan.
Nou is Vicki Robin niet iemand die het verdienmodel boven haar idealen stelt, dus ze heeft heel behulpzaam haar eigen boek samengevat op haar website. Verder heeft het Nederlandse ‘vrekkenechtpaar’ een Nederlandse versie geschreven dat met een beetje zoeken gratis online te vinden is. (Hetzelfde geldt voor Robin’s boek maar dat moet u maar even Googlen. Iets met ‘Vicki Robin pdf’ is vast al genoeg.)
Een cruciaal concept (niet het enige, trouwens) in het boek is het idee dat je moet weten wat je ‘echte uurloon’ is. Dat is het uurloon dat je verdient na aftrek van alle kosten die je alleen of vooral maakt omdat je werkt. Wat blijft er over als je alles meetelt dat je werk je kost aan tijd en geld?
In haar boek noemt Robin voorbeelden van mensen die hun leven drastisch omgooiden toen bleek hoe veel van hun verdiende geld ze rechtstreeks weer aan hun baan uitgaven: kinderopvang om te kunnen werken, auto en benzine om naar het werk te kunnen rijden, kleding om op het werk te dragen, bezorgmaaltijden omdat je geen tijd hebt na je werk om te koken, gezondheidsschade door stress, enzovoorts. Eigenlijk stelt ze de aloude vraag: werk je om te leven, of leef je om te werken? ‘Are you making a living, or are you making a dying?’
Ook de schoonmaker, een werkkamer thuis, tijd die je in de file doorbrengt, het telt allemaal mee. Je kunt bovendien een high flyer met een hoog inkomen zijn, maar als daar een 60-urige werkweek tegenover staat, wordt dat inkomen per uur een stuk lager.
Ik ga dat ‘echte uurloon’ eens uitrekenen voor mijzelf.
Ik verdien tegenwoordig 4440 netto per maand, inclusief eindejaarsuitkering en vakantiegeld uitgesmeerd over de twaalf maanden van het jaar. Ik heb even snel gegoogled en het aantal werkdagen is bij voltijd 21,33 dagen. Voor mij, vierdagenmens, zijn dat 17 dagen per maand. Dit komt neer op €261 per dag en dus €32,65 per uur.
Maar dat is pas het begin. Want werken kost je meer tijd dan alleen de officiële werkuren. Je moet bijvoorbeeld ook het aantal uren meetellen die je onbetaald overwerkt, en de uren die je nodig hebt om van en naar je werk te reizen. Ik doe niet aan overuren en werk één dag per week op kantoor. Meestal werk ik in de trein. Dus in de praktijk verandert hier het aantal werkuren niet van. Had ik al eens gezegd hoeveel geluk ik met mijn baan heb? (Als ik die extra uren wel had gehad, had ik die bij mijn 32 werkuren op moeten tellen. Als ik bijvoorbeeld elke dag een uur moest reizen, moet die €261 niet door 8 maar door 9 gedeeld worden en kom je op een lager uurloon uit.)
Maar ook dan ben je er nog niet. Je maakt ook kosten voor het feit dat je werkt. Kinderopvang is al snel de grootste kostenpost. Je hebt misschien ook een groter huis omdat je een werkkamer wilde hebben voor je thuiswerkdagen. Je koopt kleding voor je werk die je privé niet draagt. Je hebt misschien een auto vooral omdat je naar je werk moet, en betaalt benzine en vaste lasten.
Ik heb geen kinderen, geen auto, reis volledig vergoed met de trein naar mijn werk, en helaas heb ik geen aparte werkkamer thuis. Ik heb tijdens de covid-lockdowns wel een werkplek ingericht in een hoek van de woonkamer, ook betaald door de werkgever. Zelfs mijn fiets is via het fietsplan van de werkgever deels vergoed. Wel heb ik ‘onderweggeld’: soms laat ik me verleiden tot een koffie of een patatje op het station. Laten we dat op 5 euro per maand houden.
Ik heb wel kleding die ik alleen op kantoor draag. Dat kost mij naar schatting 300 euro per jaar (25 euro per maand), want ik koop heel weinig kleding. Mijn collega’s zien mij dus heel veel in dezelfde drie outfits langs hun bureau lopen. Dat is het jammere van lang bij dezelfde werkgever zitten. Zoiets gaat een keer opvallen… Ik merk ook dat ik hoe langer hoe vaker in mijn gewone kloffie naar mijn werk ga. Het zal wel niet goed voor mijn carrière zijn, want ik werk in een formele omgeving, maar dat moet dan maar.
Dan zijn er nog dingen die je doet of betaalt omdat je druk bent. Een schoonmaakster omdat je geen puf meer hebt voor het huishouden. Stoom afblazen in de kroeg omdat het een drukke week was of omdat je je baas het liefst de nek om draait. Eten bestellen omdat je moe thuiskomt van je werk. Vaak van die dingen waarbij je roept: ‘dat heb ik wel verdiend!’
Deze kosten heb ik zeker, ook al werk ik drie dagen thuis en maar één op kantoor. De schoonmaakster kost mij ongeveer €70 per maand. Ik weet niet zeker of ik haar zou opzeggen als ik niet werkte, maar laten we daarvan uitgaan. De zeldzame keren dat ik eten bestel, heeft dat vaak wel te maken met werk. Ik zie nu in mijn bank-app dat dat toch weer steeds vaker gebeurt, ongeveer €35 per maand. (Daar moet ik weer eens wat aan doen trouwens. Een geval van lifestylecreep.)
In de kroeg zitten zou ik sowieso doen, en er is geen relatie met werk. Ik heb die tijden trouwens wel gehad. Dan kwam ik met stoom uit mijn oren aan op mijn wekelijkse vrijdagmiddagborrel en zetten mijn vrienden het eerste biertje maar snel voor mijn neus. Nu is dat niet het geval, en ik hoop dat ik dat zo kan houden in mijn resterende werkjaren.
Het sommetje
Ik vind het fijn om het loon per dag te berekenen in plaats van per uur. Dat is een duidelijk afgerond geheel en veel concreter. Van een uur dat afloopt ben je je niet altijd bewust maar een dag is een duidelijke unit in je dagelijks leven.
Kosten:
- Forensen: €5 per maand (onderweggeld)
- Kleding: €25 per maand
- Schoonmaakster €70 per maand
- Eten bestellen €35 per maand
Totaal €135 per maand. Dat klinkt weinig, maar eigenlijk is het veel meer dan ik dacht. Ik dacht eigenlijk op een euro of 25 uit te komen. En ik vergeet ook ongetwijfeld nog wel een kostenpost. Als iemand in de comments een kostenpost noemt die de boel wezenlijk verandert, zal ik de berekening opnieuw doen.
Die €135 gedeeld door mijn 17 maandelijkse werkdagen is €7,95 per dag. Laten we het op €8 houden. Mijn dagloon is €261 en zo kom ik op €253 per dag.
Vanaf nu zal ik dus bij elke grote uitgave denken: is me dat “bedrag-gedeeld-door-253” aantal werkdagen waard? Ik vind het bedrag eigenlijk heel positief uitpakken. Je zou eerder gaan denken: ‘Ach, duizend euro, dat is maar vier dagen werken, ik neem het mee.’
Oh jee! Zo had Vicki Robin dat niet bedoeld! Misschien moet ik ook even meenemen dat ik op dit moment 60% beleg dus mijn vrij beschikbare inkomen is €104 per dag. Als ik daar ook nog uitgaven vanaf haal die ik nu eenmaal elke maand moet doen, wordt het natuurlijk nog minder.
Ik verdien als ‘echt’ loon €253 per dag. Daarvan is:
- 18% vaste kosten – €46
- 15% variabele noodzakelijke uitgaven (boodschappen, etc) – €38
- 59% investeringen – €149
- 8% voor de lol – €20.
Dus als ik een uitgave voor de lol doe van €100, zou ik ook kunnen denken: wil ik daar 5 dagen voor werken? Dit is trouwens wel een stap verder dan Vicki Robin doet, want die rekent gewoon met die €253.
Tenminste, ik herinner me dat zo. Ik kan het niet checken, want heb het boek uitgeleend. Aan de schoonmaakster. Ze zal haar tarief wel verhogen, tegen de tijd dat ze het uit heeft…
Leave a Reply to Mevrouw Hoefnix Cancel reply