Goedemorgen! Het is een mooie zondag om binnen te blijven, eventueel na een fikse herfstwandeling. En bovenop de Textielberg wordt de lucht alsmaar ijler, want hij groeit! Nog niet tot zulke hoogten dat we over honderd jaar van mevrouw Hoefnix alleen nog een voet vinden, maar toch waait er een gure wind.
Weer even samenvatten voor de nieuwe danwel luie lezer: ik heb sinds april van dit jaar geen textiel weggegooid maar alles hergebruikt of verkocht, of eventueel weggegeven als ik zeker wist dat mensen er ook echt iets mee gaan doen. Het idee is een herwaardering voor het luxeproduct dat textiel zou moeten zijn. En ik wilde uiteindelijk alle textiel die ik niet meer gebruik, een nieuwe bestemming geven. Hier alle posts in de serie.
Ik had woensdag al verslag gedaan van het slechte nieuws, maar dan zonder cijfers want geen tijd. Gisteren heb ik de keiharde werkelijkheid onder ogen gezien en de weegschaal gepakt.
Project Textielberg begon best goed. In april heb ik alle kledingstukken die ik te koop had gezet, vrij snel verkocht. Sommige mensen vroegen zich af hoe dat zo goed ging omdat Vinted voor hun niet werkt. Ik denk dat dat deels komt doordat het merkkleding was van goede kwaliteit. En daarnaast heb ik het idee dat Vinted gewoon minder goed werkt dan Marktplaats. Maar Vinted heb ik nooit geprobeerd, ik wil gewoon van die kleding af met zo min mogelijk moeite, en via Marktplaats lukt dat.
Eind april was de trend nog lekker richting nul. We gingen van 4746 gram naar 4366 gram. In een paar weken anderhalve kilo textiel kwijt! In totaal heb ik er nu €87,50 voor gekregen. Prachtig.
Toen ging ik zes weken op vakantie, werd het om andere redenen heel druk in mijn leven, kortom: geen tijd om dingen te verkopen of textiel te hergebruiken. Ik ging wel – ik schreef het woensdag al – eens het beddengoed uitzoeken in verband met mijn vakantiehuurders, en toen bleek dat ik nog een verknipte lakenhoes had (die duidelijk allang op mijn Textielberg had gemoeten) en een dekbedhoes die ik niet meer zal gebruiken. En oh god, daar lagen ook nog ergens twee kussenslopen voor een formaat kussen dat ik helemaal niet meer heb. Al dat beddengoed, eind augustus al keurig op een stapeltje gelegd en nu eindelijk ook gewogen, is 2386 gram zwaar. Mijn berg heeft met een totaalgewicht van 6752 gram een nieuwe piek bereikt.
Had. Had bereikt. Want het wordt NOG erger. Er hangt hier nog een lange wollen jas die te klein is geworden. Hij weegt 1378 gram. Wat een ellende. De piek groeit verder naar 8130 gram.
Conclusie in één onverbiddelijke grafiek:
We begonnen met bijna zes kilo en nu ligt er ruim acht kilo. Het past zelfs allemaal niet eens meer in de opbergtas die ik ervoor gereserveerd had. Zo wordt het nooit wat, natuurlijk.
Maar ik geef zomaar niet op! Mevrouw Hoefnix heeft al eerder een schijnbaar hopeloze situatie weten te keren! Op de post van woensdag kwamen al wat goede tips over wat te doen met de dekbedhoes, en ik ga zometeen even mijn wollen jas op Marktplaats zetten. Deze winter zal ik hopelijk ook tijd hebben om mijn textielberg te bedwingen, gewapend met naaimachine en schaar. Maar het project gaat nog even duren, dat is wel duidelijk.
Leave a Reply