Lieve lezers, de chaos heeft toegeslagen. Als traagwerkend effect van mijn XL-vakantie zijn alle routines in de soep gelopen en ziet mijn huishouden eruit alsof ik vannacht overvallen ben.
Vandaar ook dat je hier vanmorgen niet eens een blogpost aantrof. Dat kan natuurlijk niet. Ik heb niet de illusie dat je woensdagochtend (of weekend) minder leuk is als je hier geen nieuwe blogpost vindt maar ik heb toch liever dat je er wel op kunt rekenen.
Wat was er aan de hand? Vergeten. Ik ben wel meer vergeten. Er komen vrienden eten vanavond, ik moet langs bij de buurvrouw om haar te bedanken voor haar hulp met de Airbnb-gasten – oh ja en haar cadeautje moet ook nog worden ingepakt.
Dit is niet zo handig, en ook niet goed voor de financiën. Want chaos betekent bijvoorbeeld geen lunchpakketje voor kantoor dus dat werd gisteren een broodje bij de cafetaria. Een keer is natuurlijk prima, maar ik heb al veel geld bespaard door mijn lunch elke dag mee te nemen van huis. Hoe meer dat een gewoonte is, hoe beter het werkt. De koelkast is sowieso leeg. Eten laten bezorgen doe ik tegenwoordig zelfs niet meer in een chaos als deze, maar een diepvriespizza ligt dan wel snel in de oven. Kost niks meer dan een vers gekookte maaltijd, maar gezond is het niet. Als een gezonde geest in een gezond lichaam huist, ben ik deze en vorige week vermoedelijk een paar IQ-punten gezakt.
Daarnaast zat ik gisteren warempel op de site van een winkel te zoeken naar een sodamaker want ik ben het zat zonder spa rood te zitten – want dat had ik natuurlijk vergeten te bestellen bij Picnic. Ik had uit impulsiviteit en chagrijn bijna een veel te dure bruiswatermachine laten bezorgen. Dat zou toch wel een stijlbreuk zijn geweest met mijn nieuwe Hoefnix-leven!
De vraag is natuurlijk waar die chaos vandaan komt. Ik heb er even over nagedacht en het zijn inhaalafspraken. Als je zes weken bent weggeweest, moet je dingen inhalen. Ik wil iedereen zien, dus mijn weekend zat propvol. Daarnaast heb ik wat extra vrijwilligersdingen gedaan omdat ze omhoog zaten en ik de afgelopen maanden niet beschikbaar was. En tenslotte ben ik zo lang vrij geweest dat ik bijna vergeet dat ik toch echt gewoon moet werken voor de kost. Omdat die vrijwilligersdingen doordeweeks waren, heb ik geschoven met mijn vrije dag en zo was de chaos compleet. Oh ja en alle witte was van al die airbnb-gasten ligt hier ook nog onopgevouwen op de bank. Had ik al gezegd dat vier boekingen achter elkaar wat veel was? Nou, dat is het.
Dus. Zoals vrijwel iedereen gedij ik bij routines, maar ze komen bij mij niet van nature. In de weken dat ik te veel geld uitgeef, is dat gebrek aan planning meestal de oorzaak. Daar ga je natuurlijk niet meteen van failliet. En in de 14 maanden dat ik nu aan het Hoefnixen ben, heb ik er ook voor gezorgd dat er buffers zijn tegen die rommeldagen. Zo kwam het dat ik gisteren geen eten heb besteld maar iets uit de vriezer heb gehaald. Maar mijn voornemen om altijd lunch mee te nemen naar kantoor, desnoods boterhammen ook al hou ik niet van boterhammen, dat ging toch de mist in. Want ik was te laat opgestaan om die te smeren.
Moraal van dit verhaal: ik ga mij de komende tijd eens een tijdje goed focussen op rust, reinheid en regelmaat. Ten dienste van de centen, de gezondheid en de gemoedsrust.
Maar eerst als de wiedeweerga dat cadeautje inpakken en verzinnen wat ik de gasten vanavond te eten moet gaan geven…
Leave a Reply