We moeten dat eigenlijk niet doen, he? Eten laten bezorgen. Het is meestal ongezond, kost klauwen met geld, je hebt eigenlijk eten in huis… Maar ja. Daar heb je vandaag gewoon geen zin in. Het was een zware dag.
Toen ik net begon met Hoefnixen, zette ik op een rijtje waar mijn geld eigenlijk bleef, en toen was de hoeveelheid euro’s die ik maandelijks aan Thuisbezorgd afstond zo groot, dat ik meteen genezen was. Hoogstens eens per maand liet ik nog iets bezorgen.
De discipline is er wel weer wat vanaf, merk ik. Ik zou het weer eens moeten opzoeken. Misschien helpt dat mij, als een soort schrikdraad, weer op het rechte pad. Of misschien moet ik dan toch een budget…?
Maar als je dan toch bestelt, laten we er dan ook het beste uit halen. Het beste uit de bestelling halen en er langer van genieten voor minder geld. Hieronder vijf (jawel) bespaartips voor je afhaaleten.
1. bestel geen saus bij je snacks en patat
Bij mijn laatste bezorging van een ordinaire patat met kaassouflé bestelde ik ook mayo. Waarom ik dat deed? Grote Smurf mag het weten, want ik zag dat die saus tegenwoordig 75 cent extra kost. Bestel twee keer zo’n klein beetje saus en je had er ook een hele pot Calvé mayo van bij de supermarkt kunnen kopen. Dus koop die pot in de supermarkt (beter dan zo’n plastic monster met spuitgat) en bestel je patat en snacks zonder saus.
2. Bewaar alle servetten, plastic bestek, sojasaus, mosterdzakjes, eetstokjes etc
Mocht het restaurant gul zijn geweest en het plastic tasje volgedaan hebben met servetten, bestek, eetstokjes, sojasaus, mosterd, enzovoorts, bewaar dan alles wat je niet gebruikt. Toen ik mijn gewoonte om eten te laten bezorgen had bedwongen, deed ik er nog anderhalf jaar over voor alle visjes met sojasaus op waren. Zelfde met de houten eetstokjes. Berg ze ergens op waar je ze ook gaat tegenkomen, en gebruik ze. Bij mij gaat het in een apart bakje in de bestekla. Doe de mosterd op je broodje kaas (lekker! liefst ook nog met een augurkje), de sambal op je broodje pindakaas (nog lekkerder!) en de wasabi in een japanse vleesmarinade.
3. piep de patat de volgende dag op
Het lijkt wel of alle snackbars denken dat je stiekem toch een gezin van vier bouwvakkers bent als je een zak patat voor twee personen bestelt. Bestel niet te veel. Is het toch te veel? Gooi de overgebleven patat niet weg, maar laat het onbedekt afkoelen, bewaar het in de koelkast, en bak het weer op in de airfryer of de oven. Het beste resultaat heb ik als ik de portie met zonnebloemolie uit een spuitbusje heb beneveld. Helemaal zo geweldig als echt goeie versgebakken patat wordt het niet meer, maar het is een prima vervanging van de aardappelen die je anders bij je stukje vlees zou serveren.
EDIT 8 sept: een nog betere optie is hieronder in de comments genoemd door Shanna en die wil ik jullie niet onthouden: een tortilla met patat in plaats van aardappelen. Ziet er geweldig uit en ik ga hem snel proberen. Hier het recept.
4. maak nasi van de rijst
Eigenlijk hoop ik dat iedereen dit al doet. Want zoals de snackbar denkt dat je vier bouwvakkers bent, denkt het Aziatische restaurant dat je vijf extra kinderen hebt waar je niemand iets over hebt verteld. Als iedereen aan tafel als een dwanggevoederde fois gras-eend van zijn stoel af rolt, is er nog een hele bak rijst over. En die rijst is meestal geweldig. Niet weggooien! Af laten koelen en morgen nasi van maken.
Nasi goreng betekent ‘gebakken rijst’ en dat maak je sowieso al met afgekoelde rijst. Nasi goreng is, voor zover ik weet, ook ontstaan om restjes gekookte rijst op te maken. En het scheelt veel tijd! Je hoeft alleen nog maar wat spek en kip/varkensvlees te bakken, prei erbij en wat je verder aan groenten nog in de koelkast hebt, boemboe voor nasi erin, en dan als laatste de rijst erbij en flink laten bakken. En dan ook nog die sambal van punt 2 erbij. Ik heb nu al honger. Het leukste is nog dat je er een hoop bijgerechten bij kan doen, zoals een gebakken ei, kipsaté, kroepoek… Nu heb ik nog meer honger.
Ik maak trouwens ook weleens iets dat geen nasi goreng mag heten maar wel heel goed te eten is, als die boemboe toevallig niet in de kast ligt. Dan mik ik er wat kruiden in die ongeveer op hetzelfde neerkomen, en dan is het ook lekker.
Een goede vriendin met wie ik op dit moment in Edinburgh rondhang, zei gisteravond boven een bak sushi (geen afhaal, trouwens, maar opgehaald bij Marks & Spencer): vries je rijst gewoon in. Nog makkelijker. Hoef je morgen niet persé nasi te eten en heb je altijd voorraad. Of kook die nasi wel maar vries hem dan in. Voilá, een magnetronmaaltijd à la jijzelf.
Deze tips werken vooral als je niet met een smerige lepel in die bak rijst hebt lopen roeren, dus gebruik op de avond dat je besteld hebt, een aparte opscheplepel voor de rijst.
5. geef je indiase afhaal een tweede ronde met extra groenten
Een goede vriend die gek genoeg niet opgevoerd is in mijn blogpost over vrienden die niet kunnen koken, heb ik ooit dolgelukkig gemaakt met mijn tip dat hij zijn afhaalcurry ook kan opwarmen zonder magnetron. Die had hij niet, dus jarenlang gooide hij de restjes gewoon weg. Au au au! Curry kun je ook best voorzichtig opwarmen in de koekenpan. Vanaf dat moment eet hij twee keer per week Indiaas – een keer op de dinsdag dat het bezorgd wordt, en op woensdag de rest. Hij uit nog regelmatig zijn dankbaarheid over die opwarmtip. Nu is zijn afhaal de helft goedkoper geworden.
Wat hij recent ook is gaan doen, vervult mijn hart met trots, want hij heeft het volgens mij zelf bedacht. Als de restjes net niet genoeg zijn voor de tweede maaltijd, snijdt hij er een paar verse tomaten doorheen, of wat sperziebonen. Of desnoods een blik linzen. HOE GEWELDIG IS DAT? En enorm lekker, volgens mij. Dus zijn de restjes niet genoeg voor een hele tweede maaltijd? Vul het zaakje dan aan met extra groenten of een bijgerecht. Of als het echt weinig is, maak er een tapas-achtige toestand van met de restjes als onderdeel.
bonus! 6. kook toch gewoon zelf
De beste manier om te besparen bij afhaaleten, is het überhaupt niet bestellen. Je kunt van één zo’n maaltijd wel acht keer zelf koken. Daarom probeer ik ervoor te zorgen dat ik altijd idioot makkelijk eten in huis heb, dat ik zelfs nog kan klaarmaken als ik afgepeigerd thuiskom van een lange dag. Ik ben er niet altijd georganiseerd genoeg voor, maar het scheelt enorm in de uitgaven.
Bovendien: ligt er nou echt niks in de koelkast? Als mijn huis in een woestijn stond zonder supermarkt naast de deur, zou ik dan verhongeren? Soms vind ik het leuk om een uitdaging te maken van de avondmaaltijd, en dan komt er vaak nog best iets heel leuks uit. Verwachtingen laag houden is hier de voornaamste sleutel tot succes. Maar laten we eerlijk zijn: dat is ook vaak zo bij het eten dat je besteld hebt.
Leave a Reply to Mevrouw Hoefnix Cancel reply