Aflevering 4 van de serie ‘WTF waarom??‘, waarin mevrouw Hoefnix te keer gaat tegen onzinnige aankopen, is er een waar ze haar gevoel voor humor bijna van kwijtraakt. Toch best een goed ontwikkeld deel van haar karakter. Daarom is het target van vandaag: ultrafast fashion van webwinkels zoals SHEIN en Temu.
En met ‘target’ bedoel ik echt dat ik het liefst foto’s van de eigenaren van dat soort webwinkels op een A4-tje zou willen printen, dat A4-tje op een schietschijf prikken, en dan bij de plaatselijke schietvereniging net zo lang oefenen tot van dat A4-tje niets meer over is dan een paar haveloze reepjes. Dartboard en een paar pijltjes zijn overwogen, maar afgewezen wegens te aardig.
Waarom deze geweldsfantasie? Omdat deze winkels met hun veel te lage prijzen de overconsumptie op deze wereldbol tot idiote hoogtes opdrijven. Ze verkopen rommel voor weinig, verschepen het de aardbol over, stelen de ontwerpen van fatsoenlijke bedrijven, kortom: steken een dikke vinger op naar de hele rest van de wereld. Met mensonterende gevolgen voor de mensen die die rommel moeten produceren, onveilige situaties voor o.a. de kinderen in Duitsland en ongetwijfeld ook in de rest van Europa, en een onnoemelijke hoeveelheid vervuiling.
Van alle categorieen spullen die je bij deze winkels kunt krijgen, is kleding waarschijnlijk de ergste. Voornamelijk omdat er (via TikTok, ook een kandidaat voor mijn dartboard) een cultuur door is ontstaan waarbij je een voortdurende stroom slechte kwaliteit kleding bestelt, die je dan hooguit twee keer draagt, en daarna weer afdankt. Omdat het niets kost, maakt het allemaal niet uit.
Alleen: dat is natuurlijk niet waar. Die kleding kost heel veel. Maar degene die de bestelling laat aanrukken vanuit het andere eind van de wereld, is niet degene die betaalt. Betaald wordt er door de arbeiders in de sweatshops, en de inwoners van gebieden die zwaar vervuild worden. Die mensen sponsoren die aankopen met zware onderbetaling, soms met letterlijke slavenarbeid, en met hun leven.
Nou had ik op deze plek een lange tirade gepland en ook al opgeschreven wat er precies allemaal mis is met de kledingindustrie, maar ten eerste: dat werd een heel ongezellig stuk. En ten tweede: mocht je dit niet al weten, dan kun je hier en hier en hier en hier en hier of gewoon met deze google search alle gruwelijke details verkrijgen. Twee feiten die hopelijk de waanzin samenvatten:
- De kledingindustrie is extreem vervuilend en mensonterend.
- Het resultaat van die industrie – kleding – wordt niet gebruikt.
Dat is toch een gekmakende combinatie?? Tachtig procent van alle kleren die een gemiddeld mens koopt, hangt zinloos in een kast. Dat zijn dus niet alleen de TikTok-verslaafde tieners, maar een gemiddelde mens. Dit is net mijn relatie met avocado’s. Die koop ik ook vaak terwijl ik ze niet opeet, en dan voel ik me schuldig over hoeveel water die dingen hebben gekost.
Of eigenlijk is het net zoiets als Shell een hoop olie en gas laten oppompen, en dan 40 liter tanken bij het pompstation, maar 32 liter niet gebruiken om mee auto te rijden, maar gewoon hopla, rechtstreeks vanaf de pomp in de gracht te kieperen. Het kostte toch niks.
Het is dus tijd voor actie, liefst op internationale politieke schaal, maar ik ben ook maar een geldblogger die haar eigen consumptie onder de loep neemt. En ik kocht al heel weinig kleding, en nooit via Chinese klootzakwinkels. Maar volgens mij hebben we hier wel een voorbeeld van waar dit blog over gaat: rijk worden met de wereld redden. Want als je alleen die 20% koopt die je ook draagt, en als je zorgt dat dat kwaliteitspullen zijn, dat móet toch geld schelen?
Daarom ga ik het volgende doen:
1. Alle textiel opmaken in plaats van weggooien
Wat helpt tegen wanhoop en woede over het onrecht in de wereld? Een spelletje! Zoals: een wedstrijdje ‘geen textiel weggooien’. Ik ben de enige speler dus ik ga sowieso winnen. Een soort Russische verkiezingen.
Het afgelopen jaar heb ik vier kledingstukken gekocht: een muts, twee broeken en een jasje. (Dat lijkt trouwens heel weinig maar die muts en dat jasje had ik niet eens nodig, dus kun je nagaan. Maar een kniesoor – ik – die daar op let.) Toch ben ik vrij roekeloos bezig geweest met textiel, maar dan aan de exit-kant: in de afgelopen jaren heb ik een behoorlijke lading kleding weggegooid. Ik dumpte het schuldbewust in de textielbakken van de gemeente, en beloofde beterschap. Welnu: de dag is hier. Met een uitdaging. Ik ga een periode geen kleding en andere textiel meer weggooien, maar zoveel mogelijk repareren, vermaken tot iets anders, en… eh, nou dat was het voorlopig, geloof ik. Verder nog geen ideeën, maar wie weet wat een mens nog verzint zodra het een uitdaging wordt. Hopelijk levert dat ook geld op, want daar gaat dit blog over, natuurlijk. Maandag meer, want het is weekend en de zon schijnt dus ik moet eerst wijntjes drinken op een terras.
2. Uitzoeken: is al die fast fashion niet eigenlijk heel duur?
Ik vermoed dat al die goedkope kleding eigenlijk helemaal niet goedkoop is. Als je twintig keer per jaar rommel koopt die je niet aantrekt, ben je nog steeds duur uit. Heb ik gelijk? En hoe kun je dat uitrekenen?
Het wordt een lastige. In mijn jaar van alles tweedehands kopen had ik mijn vroegere zelf als controlegroep. De data was mijn eigen bankrekening. Dat kan nu niet, want ik loop met een heel wijde boog om AliExpress, SHEIN, Temu etc. heen. Dus ik heb hulp nodig.
Ik moet op zoek naar iemand die wel veel kleding koopt, bij die Chinese of andere goedkope winkels. Dus bij dezen een oproep. Ben jij iemand die veel kleding tegen dumpprijzen koopt omdat het goedkoop is? Wil je de vuile was buiten hangen (HAHA sorry) wat betreft de aankopen van de afgelopen tijd? Meld je! Je blijft anoniem, als we maar een overzicht kunnen maken van welke kleding, hoeveel, en voor hoeveel geld.
Ik kan me zo voorstellen dat de lezers van dit blog wellicht niet meteen de doelgroep zijn, maar je weet maar nooit. Misschien hebben we een bekeerling in ons midden. Of iemand met een dochter die zich ongans koopt. Of gewoon iemand die dit soort blogs leest maar wel graag shopt. En mocht je dit lezen en denken ‘Ik zal eens laten zien dat het echt veel goedkoper is!’ dan vind ik dat nog toffer. Laten we kijken wie gelijk heeft! Dan laat ik mijn gepreek achterwege en gaan we dit eens tot de bodem uitzoeken.
Meld je in de comments of op de mail mevrouw@hoefnix.net of in de DMs op Instagram. Ik zou je echt heel, heel erg dankbaar zijn! Tot snel!
Leave a Reply to Ilona Dekker Cancel reply