De weg naar FIRE is dan wel een stuk korter dan 50 jaar werken voor de baas, maar toch een flink aantal jaartjes. In de tien, vijftien, twintig jaar dat je bezig bent met geld verzamelen, kan het allemaal lang duren. Om in de tussentijd ook iets te vieren te hebben, heeft ooit iemand de ‘Milestones of FIRE’ verzonnen.
Die ‘Milestones of FIRE’ zijn mijlpalen onderweg naar de totale financiële onafhankelijkheid. De blog van degene die de term bedacht, bestaat niet meer, maar hij vertelde er in 2017 in aflevering 32 van de podcast ChooseFI over.
(Ik ben op dit moment die podcast aan het bingen, en aangezien die al sinds 2016 bestaat en twee keer per week verschijnt, ben je dan wel even van de straat. Ik ben deze week in januari 2019 aangekomen. Deze podcast is trouwens alleen interessant als je echt hardcore FIRE-fan bent, want er komen veel zaken langs die voor Europeanen totaal irrelevant zijn, en ik kan me voorstellen dat je heel erge uitslag krijgt van de manier van presenteren van de makers. Maar vooral de verhalen van hun gasten zijn vaak geweldig.)
De mijlpalen waren in 2017 volgens de podcast de volgende:
- Schulden afbetaald
- 1-3 jaar levensonderhoud gespaard
- Half FIRE: 12,5 jaar levensonderhoud gespaard
- Lean FI: je hebt zoveel gespaard dat je net zou kunnen leven van je vermogen.
- Flex FIRE: 20 jaar levensonderhoud gespaard
- Full FIRE: 25 jaar levensonderhoud gespaard
- Fat FIRE: 30 jaar levensonderhoud gespaard
(Meer over al die termen hier.)
Omdat elke situatie weer anders is, hebben veel meer mensen varianten op deze mijlpalen verzonnen, zoals deze meneer en dit stel. Ik zelf vind bovenstaande mijlpalen nogal saai. Je bereikt statistische ronde getallen, maar verder is er op het moment dat je ze bereikt, niet veel veranderd. Bovendien speelt je specifieke situatie een grote rol, zoals hypotheken, kinderen, partners, leeftijd, erfenissen etcetera.
Daarom presenteert Hoefnix vandaag: mijn eigen FIRE mijlpalen. Helemaal geënt op mijn situatie, inclusief het feit dat ik 46 ben, een hypotheek heb, en een onduidelijke situatie rond pensioen.
- Eventuele schulden afbetaald, hypotheek uitgezonderd.
- Fuck you money: 2 jaar levensonderhoud in vermogen. Een heerlijke term van JL Collins die staat voor het idee dat je speling hebt. Hijzelf definieert het niet in hoeveelheden geld, maar wel in de houding die je vanaf dat moment kunt hebben. Je bent geen slaaf van je baan, of van de omstandigheden. Ik hou het gemakshalve maar op die 2 jaar.
- Tonnair: hopla, u hebt een ton. Een symbolische, maar wel belangrijke grens. Vermogensbeheerders gaan u bellen, de rente-op-rente gaat steeds lekkerder.
- Noodsituatie FIRE: die term heb ik zelf net verzonnen, omdat het wat mij betreft nog onder ‘lean FIRE’ zit. Het kale minimum om te stoppen met werken, mocht het echt nodig zijn. Je kunt ervan leven zonder vakanties, schoonmaker of ander spek op de financiële botten. In mijn geval gok ik dat dat ongeveer €200.000 is, afhankelijk van hoe ver ik op dat moment van mijn pensioen af zit. Comfortabel zou het niet zijn, maar wel mogelijk. Deze grens is echt een belangrijke mijlpaal, want in zekere zin heb je vanaf dat moment echt keuzes, en ben je veel onafhankelijker dan voorheen. Je zou bijvoorbeeld ontslag kunnen nemen als je je baan echt niet meer trekt, zonder uitzicht op een nieuwe baan. Zelfs als je onverhoopt arbeidsongeschikt wordt, zul je je heel waarschijnlijk redden.
- Eindstreep: het eigenlijke doel. Ik stop met werken en ga andere dingen doen. Wat dat doel financieel is, is nu nog moeilijk te zeggen. De simpele rekensom van 25x je jaarlijkse kosten gaat niet op voor mij – nog afgezien van de discussies over hoe correct de aanname is dat 25 keer je jaarlijkse kosten genoeg is. In mijn geval is hij niet relevant omdat ik lang geen 25 jaar hoef te leven van mijn spaargeld. Vanaf ergens tussen 2037 en 2045 kan ik mijn pensioen laten uitbetalen. Of dat genoeg zal zijn in 2037, is nog niet duidelijk en hangt ook af van hoe lang ik door blijf werken en bijdragen aan de pensioenpot – en hoe de nieuwe pensioenwet uit gaat pakken. Er zijn dus communicerende vaten. Ik gok op dit moment dat het met 3,5 ton goed zal zitten, maar ik verander hierover geregeld van mening. Gelukkig duurt het nog even voor ik die 3,5 ton heb…
- Hypotheek afbetaald. Genoeg om van te leven en ook geen hypotheek meer. Of deze chronologisch ook echt na stap 5 zit, of ervoor, dat hou ik nog open.
Er zijn natuurlijk veel dingen die onderweg kunnen gebeuren en die het plaatje veranderen. Maar op dit moment is dit mijn beste gok, en zo heb je iets om naartoe te werken. Ondertussen werk ik gewoon in mijn fijne baan, vier dagen per week, spaar ik stug door, en geniet ik van mijn leven.
Dat je zo duidelijk een doel voor ogen hebt, wil niet zeggen dat je een laserfocus hebt en vergeet het ook nu leuk te hebben. Zoals al eens eerder geschreven in een van mijn eerste posts: je kunt je geld aan van alles uitgeven, maar ik geef het het liefst uit aan mijn vrijheid. Als je dan weet waar je concreet naartoe werkt, wordt het een stuk leuker om je geld te beleggen dan duizenden te spenderen aan een auto of een vakantie. Ik hoef geen dure vakantie, ik wil een leuke maar goedkope vakantie en mijn geld beleggen. Dan heb ik 1) een leuke vakantie en 2) een paar maanden eerder stoppen met werken.
En, hoe ver ben ik op deze reis naar FIRE? We gaan ze even langs.
- Schuldenvrij. Dat heb ik al een tijd geleden behaald. Ik had na mijn afstuderen €800 studieschuld, en ben dat meteen maar gaan pinnen bij het kantoor van de IBG dat vlakbij mijn faculteit was. Bijna elk woord in deze zin maakt duidelijk dat we het over andere tijden hebben… Ik heb later nog weleens het saldo op mijn creditcard laten oplopen, daar kwam definitief een eind aan toen ik mijn eerste hypotheek afsloot in 2006.
- Fuck you money. Twee jaar levensonderhoud is in mijn geval 24 keer €1800, en dat is €43.200. Dat punt ben ik ook al gepasseerd, namelijk in april van dit jaar. Gevoelsmatig heb ik ‘fuck you money’ sinds ik een halve ton heb. Dat voelt echt als een zak geld waarmee ik veiliger ben dan voorheen. Ik denk sindsdien pas: ik heb geld.
- Tonnair. Daar zijn we nog niet. Hopelijk ergens eind volgend jaar. Als het zover is, zal ik het zeker niet geruisloos laten passeren.
De mijlpalen daarna zijn zo vaag en afhankelijk van externe factoren dat het lastig is te zeggen wanneer ik ze zal bereiken. En, nogmaals, misschien veranderen ze nog. Maar we hebben wel een route, en ik ga van de reis genieten.
EDIT: ik realiseer me, een halve dag na het posten van dit stuk, dat ik niet de toch best belangrijke mijlpaal van tien jaar heb genoemd. Ik ben dit blog begonnen met de best boude uitspraak dat ik binnen 10 jaar met pensioen wilde. Inmiddels kruipen we naar het eind van jaar 2. Die datum staat nog steeds, maar het is de vraag hoeveel geld ik na die tien jaar heb. Het is dus zeker een mijlpaal, maar dan op een andere dimensie dan die hierboven. Hierboven gaan de mijlpalen over de hoeveelheid verzameld vermogen, niet over tijd. De manier waarop ik over ruim 8 jaar met pensioen kan, hangt daarmee af van het vermogen. Meer details hierover in deze post.
Leave a Reply to Petra Cancel reply