Dit is een aflevering in de serie ‘WTF waarom??’ over gekmakende verspilling. Deze keer: cruisevakanties. Geschreven vanuit een ligstoel aan een idyllisch Kroatisch meer, dus je vraagt je af wat mevrouw Hoefnix bezielt.
We hebben het hier in huize Hoefnix natuurlijk over besparen maar ook over verspilling, overconsumptie en vervuiling. En dan vooral omdat het zoveel met elkaar te maken heeft. Verspilling is gewoon dom en duur. Al die kleding kopen en niet dragen, al die rotzooi je huis in slepen zonder dat je er ook maar een fractie gelukkiger van wordt: daar wordt de planeet slechter van, en jijzelf armer.
In de vakantiespecial van Hoefnix daarom deze keer: vervuilende vakanties zijn stom. Met als vervuiler nummer 1: een cruise. Je schijnt nog beter een achtdaagse intercontinentale vlucht te kunnen boeken, en dat verbaast me niks. Hoeveel brandstof moet het wel niet kosten om een flatgebouw op zee in beweging te krijgen?? Het is een absurd idee. En dan al die mensen erop. Vrijwillig! Al die mensen wilden dat zelf! Met z’n allen op zo’n drijvende stapel hotelkamers waar je niet af kan. Te kleine hotelkamers, ook. Het zijn zulke ongemakkelijke oorden dat politieagenten spontaan gaan staken als ze erop geparkeerd worden. En daar meld je je dan vrijwillig voor aan. Nu maar hopen dat er niemand ziek wordt. En dan de hele dag bingoën in een veel te vol zaaltje. Een wiebelend zaaltje, stel ik mij zo voor. En we weten sinds Triangle of Sadness hoe ver dat wiebelen kan gaan.
Waarom moet dit allemaal op een schip? Zodat je zonder ook maar een poot te verzetten, in allerlei landen aan wal kunt. Lekker shoppen in locatie 1 en dan een dag later op excursie door locatie 2. Ik durf te wedden dat dit bullshit is. Mensen gaan op een cruise zoals sommigen van mijn vrienden naar een festival gaan. Het gaat zogenaamd om de bands maar ondertussen liggen ze het hele weekend onder dezelfde boom te blowen en te drinken en een zonnesteek op te lopen, zonder een band te zien. Jammer van je geld. Maar je doet er verder niemand kwaad mee en het gaat ook om de sfeer. Bij een cruise is dat anders. Daarmee help je de wereld naar de knoppen, en het is een idioot plan.
Dat het idioot is, moet je toch al gaan dagen voordat je boekt. Op de website staat soms als aanbeveling dat het een extra luxe schip is: ‘alle hutten hebben een balkon!’ en je vraagt je af in welke andere omgeving dat als ‘luxe’ zou zijn betiteld. Behalve in een startersappartement in Amsterdam, maar daarin wil je ook niet wonen en ook die kosten veel te veel geld.
Als je aan boord stapt, zie je waarschijnlijk al dat je op dit moment op een van de meest overbevolkte locaties ter wereld bent. Romantisch! En dat zijn dan alleen nog maar je medepassagiers. Wat je niet ziet, is de grote hoeveelheid personeel. Meestal is hun werk niet om te lachen. Als die cruise dus al betaalbaar is, dan is dat alleen mogelijk doordat een groep mensen, die met jou op dat schip zitten maar die je nooit ziet, al betaald hebben met mensonterende arbeidsomstandigheden en te weinig salaris. (Er zijn trouwens ook mensen die het beter hun zin hebben met hun baan op cruiseschepen, maar dan niet zozeer omdat ze zoveel verdienen.)
Daar lig je dan, ergens op dat varende onding, op een strandstoel. Zonder strand. Maar wel met, twaalf verdiepingen onder je, een onbeschrijfelijk vervuilende machinekamer die staat te stampen om jouw strandstoel in de volgende haven te krijgen, honderden kilometers verderop. Die de vervuilendste stookolie ter wereld in de fik steekt en vervolgens loost op een kwetsbaar natuurgebied dat ‘de oceaan’ heet.
Wat doe je daar? Je vervelen, waarschijnlijk. Of nee, waarschijnlijk is dat helemaal niet geoorloofd. Waarschijnlijk word je desnoods geëntertaind tot de dood erop volgt. Door net-niet-goede muzikanten en theatergezelschappen, want waarom zouden die anders op een cruiseschip werken, en goktafels. Goktafels horen bij cruiseschepen: mensen vinden dat om een of andere reden een glamoureuze bezigheid (het zullen de James Bondfilms wel zijn). Ik had er niet op gerekend dat er ruimte zou zijn in dit stuk voor een geldtip maar jawel! Tip: ga nooit maar dan ook nooit gokken. Nergens, nooit en in geen enkele context. Zo, dat heb je weer verdiend vandaag.
En dan zijn er de zwembaden. Meervoud. Wat hiermee dus gebeurt, is duizenden en duizenden liter water in een grote bak vervoeren, in een flatgebouw, dat op water vaart. Zwembaden hebben een vrij ingewikkeld systeem van reiniging en pompen en van die dingen. Gaat gewoon allemaal mee op dat schip. Van alle bizarre dingen die we doen op deze planeet, is deze toch wel heel slecht uit te leggen. Verder aanwezig: bioscopen, fietsenverhuurders, nachtclubs, en zo verder.
‘s Avonds mag je in de rij aansluiten voor het buffet, wat je thuis alleen doet als je zowel je kinderen als je schoonouders koest moet houden met Aziatische all-you-can-eat. Je hoeft alleen maar even te denken aan de beroerde hygiëne in salad bars en spontaan denk je terug aan dat Franse dorpsmarktje waar je een paar jaar geleden kakelverse groenten kocht die je die avond bij je vakantiehuisje zó lekker hebt gemarineerd en gebarbecued, omringd door de geur van lavendel, dat je partner en jij daarna weer stapelverliefd waren. De fles Bourgogne kan ook meegespeeld hebben. Hoe dan ook, nu zit die partner in een slecht geventileerde eetzaal (geen geintje, zelfs de lucht schijnt ongezond te zijn op cruiseschepen) tegenover je en de verlichting doet diens profiel geen goed. Bovendien nodigt dat beroerd kleine bed in je hut niet echt uit tot al te romantische escapades.
Kortom. Laten we afspreken dat we dit niet meer doen. Laten we hier over een jaar of vier op terugkijken en denken: wat een waanzin was die tijd waarin mensen dat nog deden. Wil je graag zo’n lekkere all-in vakantie? Snap ik! We verdienen allemaal de vakantie die we willen. Maar doe het dan in godsnaam niet op een schip. Bekijk die zee gewoon vanaf het veilige strand. Een strand dat niet tegen een olietanker botst of je ziek maakt of door ratten bewoond wordt, of simpelweg zinkt. Ga op dat strand hartgrondig in een strandstoel liggen en en kom er de eerste acht dagen alleen uit om te eten of te slapen. Ik doe op dit moment iets soortgelijks aan een meer in Kroatië (OK, het zijn twee dagen, onderweg naar elders, maar hartgrondig nietsdoen is het zeker). Maar doe de mensheid en de planeet een lol, en zorg dat er geen industriële hoeveelheden stookolie aan te pas hoeven te komen. Vier vakantie in een hotel dat gewoon aan wal staat. Scheelt ook een hoop geld.
En daar zijn we weer rond: vervuilende consumptie is geldverspilling. Ga gewoon voor een vakantie waarin je het echt leuk hebt. Denk aan dat huisje in Frankrijk en die fles Bourgogne. Maak er zelfs een huisje van in de Ardennen of Zeeland. Des te eerder ben je rijk genoeg om met werken te stoppen, en dan kun je zo vaak op vakantie als je wil.
Mensen, los van vakanties, ik zag ook nog even dit en dat kwam uit mijn hart gegrepen. Ga dat lezen!
Leave a Reply to bespaarfreaksingle Cancel reply